ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ-ΤΕΥΧΟΣ 2ο
Editorial
Αντί γιά μετάσταση, στη μεριά μας έχουμε μετάλλαξη...
Πρόκειται γιά την είσοδο σ’ένα σκοτεινό λαβύρινθο. Πολυδαίδαλο μ’ επικίνδυνες προεξοχές βράχων, με απότομες γωνίες, με γκρεμούς, δηλητηριώδη φίδια και σκοτάδι. Τόσο επικίνδυνο που δε γνωρίζω αν θα βγούμε ποτέ από κεί. Κι αν βγούμε δε γνωρίζω αν θάμαστε πιά οι ίδιοι.
Δε ξέρω άλλη περίοδο μέσα στη σύγχρονη ιστορία που ο δυτικός κόσμος οπισθοχωρεί. Ακόμη και ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος, φάνηκε σαν αιφνίδιο διάλλειμμα αξιακής στασιμότητας μιάς ιστορίας που δε γυρίζει πίσω, μιάς ιστορίας προόδου και βελτιώσης των συνθηκών της ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όχι πως δε ξέραμε ότι το κράτος πρόνοιας, δεν ήταν παρά η μάσκα που έκρυβε το κτήνος των επικυρίαρχων. Όμως η αποκάλυψή του, γίνεται τόσο απροκάλυπτα.
Η εγκύκλιος ενός υπουργού, γιά την εκπαραθύρωση των εκπαιδευτικών με 67% αναπηρία, που επισημοποιεί τη θεμελίωση ενός σύγχρονου καιάδα.
Η απόφαση άλλου υπουργού να ξεμπροστιάζονται συνάνθρωποι, -οι οροθετικές, που μιά υποκριτική κοινωνία εθνικών χρηστών ηθών, εκκολάπτει κι οδηγεί στη πορνεία -εμπορικό μέσο για την υλοποίηση του συμβολαίου τους με το θάνατο.
Οι δηλώσεις του βουλευτή ενάντια στο δικαίωμα των ανθρώπων να ζούν με ευημερία θεωρείται η καταστροφή της ελλάδας.
Ποινικοποιείται η ευημερία των ανθρώπων, ποινικοποιείται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, ποινικοποιείται η ασθένεια και η αναπηρία. Απαγορεύονται οι διαδηλώσεις απαγορεύονται οι εκδηλώσεις στο δημόσιο χώρο, και κλείνει η δημόσια τηλεόραση, -το δικό τους όργανο προπαγάνδας, ως « άντρο κακοδιοίκησης». Τα ιδιωτικά κανάλια προάγουν καλύτερα τα ήθη..
Γι αυτό και στις κοινωνικές ειδήσεις, τα media απαυγάζουν τις δικές τους αξίες:
Είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια, που εδώ στην ελλάδα του 2013 μαθαίνουμε πρωτοσέλιδα, ότι η γύμνια είναι αδίκημα, και το ανθρώπινο σώμα είναι ντροπή.
Είναι η πρώτη φορά που μαθαίνουμε από επιστήμονα –πολιτικό ότι υπάρχουν δύο αλήθειες γιά το χορό του Ζαλόγγου: άλλη είναι η ιστορική επιστημονική, κι άλλη είναι η πολιτική. Αλήθεια με πόσα επιστημονικο- πολιτικά παραμύθια...που μας μεγάλωσαν;
Είναι η πρώτη φορά που ένα τραγούδι, αντιμετωπίζεται με μίσος και φόβο. Είναι η πρώτη φορά;
Μάλλον όχι. Μάλλον πέσανε πολλά μαζί και μας είναι δυσκολοχώνευτα. Εμείς θα προτιμήσουμε το δρόμο της αντίστασης Της δασκάλας με το τραγούδι για τον Κεμάλ που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο. Θα προτιμήσουμε το δύσκολο δρόμο, όπως η οικογένεια των δολφονημένων από το μαχαίρι ενός ασυνείδητου φτωχοδιάβολου, που με μιάν επιστολή τους ανέκοψαν, τη ρατσιστική μπόχα πριν αναδυθεί.
Νιώθουμε ότι πλησιάζει η ώρα που θα πούμε: ΩΣ ΕΔΩ! Πάμε γι αντεπίθεση! Πάμε για κοινωνική αντεπίθεση! Να τα πάρουμε όλα πίσω, αφού όλα μας ανήκουν.
Με αφορμή την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου, η τουρκία μεταλαμπαδεύει ένα φως. Μια κρυφή ελπίδα, μοιάζει ν΄αναγεννάται, αλλά μάλλον είναι φρούδα. Μιά ελπίδα μετάστασης της φωτιάς προς τη μεριά μας. Φοβάμαι όμως πως αντί γιά μετάσταση, στη μεριά μας έχουμε μετάλλαξη. Σαν να οδεύουμε προς απανθρωποίηση. Μας θέλουνε υπάνθρωπους. Χωρίς κρίση, χωρίς αξίες, χωρίς ανθρωπιά, χωρίς ελευθερία, χωρίς συναίσθημα. Πραγματικός βομβαρδισμός. Η «λανθάνουσα γλώσσα» του περιφερειάρχη καταδεικνύει ένα πνεύμα που υποπίπτει ασυνείδητα. Ίσως να μην είναι ούτε κακός άνθρωπος, ούτε αμόρφωτος. Το αντίθετο μάλιστα, καλών προθέσεων άνθρωπος είναι (αν κι εξουσιολάγνος). Ίσως απλώς να μίλησε ασυνείδητα. Εδώ μοιάζει η μετάλλαξη να έχει εκκινήσει...και μάλιστα σε δημόσιο λόγο.
Εμείς θα κρατήσουμε τη δάδα αναμμένη όσο αντέξει μέσα στο λαβύρινθο που μοιάζει να μπαίνουμε. Θ’ αναζητούμε χώρους κι ανθρώπους ελεύθερους.Φάρος μας οι αξίες μας, φάρος μας η κρίση μας, φάρος μας οι ελπίδες μας και τα οράματά μας από ένα κόσμο παλιό, μα τόσο ερχόμενο από το μέλλον κι εντελώς καινούργιο κι αχρησιμοποίητο. Αυτό το κόσμο θα διασώσουμε, κρυφά από τους άλλους, τους μεταλλαγμένους. Εάν είσαι από εμάς έλα.
Δε φοβόμαστε τίποτα.
Έχουμε Αζυμούθιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου